آخرین قسمت

دیشب خوابشو دیدم . صورتش نورانی بود . از اینکه دوباره می بینمش خوشحال بودم. آخه می دونستم بر می گرده . خودش گفته بود که می آم. ولی همش خواب بود. مثل زندگی من . یه خواب طولانی . احساس می کنم تازه از این خواب نکبت بار زندگی بی دار شدم
خیلی خسته ام . احساس کوفتگی می کنم. نمی دونم این زهر ماریا کی می خوان اثر کنن. احساس عجیبی دارم. خیلی چیزا برام روشن شده. آرزو می کردم این روشن بینی رو خیلی وقت پیشا پیدا می کردم. شاید از این اشتباه هایی که الان دچارشم کاسته میشد. همش یه اشتباه بود. یه اشتباه بزرگ. به دنیا اوومدنم یه اشتباه غیر قابل بخشش بود اشتباهی که تاوانشو فقط خودم باید پس بدم . همه می گن او لین اشتباه گاز زدن یه سیب بود. اما اینم یه اشتباه بیشتر نیست . اولین اشتباه خلقت بود .خلقت انسان چه توی بهشت دروغی چه تو این زمین لعنتی. اما من می خوام جبران کنم

......
سرم خیلی سنگین شده . نفسام تند میزنه. از آخرین باری که دکتر سیگار کشیدنو قدغن کرده بود یه ساله می گذره. گوشه ی اتاق از پاکت های خالی سیگار پر شده. نمی دونم چرا دکترا تو روال طبیعی مرگ آدما دخالت می کنن . باید از این کارشون شرم سار باشن. به خاطر پول شکنجه ی آدما رو بیشتر می کنن. از همشون متنفرم

جلو چشمام سیاهی میره . به زور باز نگهشون داشتم. فکر کنم کم کم داره انتظارم به پایان می رسه. خیلی از این قضیه خوش حالم. شاید تنها آرزومه که داره بر آورده می شه . الان دیگه احساس راحتی می کنم . احساس می کنم دارم این بار سنگینو که یه عمر به شونه هام چسبیده بود خالی کنم. دیگه تو این دنیا هیچ کار نا تمومی ندارم.. می خوام خودمو از این بی هودگی بیرون بکشم. می خوام این قید و بند چند ساله رو از دست و پاهام باز کنم. می خوام رو حمو آزاد کنم.. میخوام به تمام ارزش ها تف کنم. می خوام همه ی اغتقاداتو زیر پا بزارم. می خوام همه ی قانونارو به لجن بکشم. ... می خوام آزاد باشم.


دستو پام همه شل شدن. دیگه هیچ احساس دردی ندارم. اصلا هیچ احساسی ندارم. خالی خالی شدم. انگشتام قدرت نگه داشتن قلمو از دست دادن . می خوام چشمامو ببندم و به هیچی فکر نکنم. دیگه چیزی نمیتونم بنویسم......فقط....فقط اگه میشد یه بار دیگه ببینمش..اونچهره/^/^/..^^___________________________و