ماهی ملحد

خود بهتر می دانم دل آدمیان چرکین است
این همه زشتی دهر بر شانه هایم سنگین است

آینه ای نیست نماینده ی چهره ی ما
چهره ی آینه از زشتی ما شرمگین است

در سرخی پرچم ما نیست نشا نی ز شهید
پنجه های قهر و ستم از خون ما رنگین است

خطوط چهره ی من نشان از پیری نیست
بلندای پیشا نیم از بد حادثه پر چین است

عمری بیهوده فریاد زدم و کس نشنید
انگ زدند کین ماهی ملحد بی دین است

ماهی سیاه